" به دردم نخور "
دردم همین شده این روزها
به دردم نخورده ام
دردم را نـخورده خوره ی به دردم نخور شده ام
من اگر به دردم نخورم پس به چه دردم خورده ام؟!؟
مثل همین درد ِ بی دردم ، دردم !
مرداب بی لرزم
انگار آمده ام ُ نشسته ام ُ سر توی مستراح این ابدیات برده ام
یا پا شده ام ُ بی دردمی به در کرده ام در به در کرده ام
سری به دردم نزده سرزده سر ِ دردم را زده ام
درد گرفته ام و حناق نیست اینکه گیج کرده دردی را که درد سر داده ام
دردم نگو دردم نپرس دردم نریز
چه دردسر بدهم/چه در به سر بدهم
در ُ سر سر ِ درد دارد ُ هیچکدام را به دربه سر رسانده ام؟
تقلا کرده ام لا داده ام لابه لای همین کلمات ِ به در یا به دیوار داده ام
سرم را روی دردم گذاشتم ُ درد روی سر تلمبار کرده ام
یک عمر بی دردمی به خواب دیده ام
خواب خود را دیده ام خودم را به منجنیق بسته وُ تا آخرین نفس کشیده
هی پرتاب نمی شوم ُ به نشد شدنم رسیده ام
روی همین درد پینه بسته ام چرکیده ام
از دردم نخور دردم نیار دردم نباش مدارا نمی کنم
توی سرم دنگ سنگین ِ نمی دانم سنگی ست که خودم را نشانده ام ُ
برخواست
برخاسـ تنم را
رَمی ِ جمره می کرده ام
دریا نمی شوم از این سنگ در مرداب انداخته ام
آب انداخته ام
لم داده وُ قبلن تن را ازدست ِ لباسـ ِ خواب انداخته ام
یک شاخک مسخ کافکا چیده ام
گِرد خود به طو/اف off ِ off ِ off
از تن بدرنشد نمی شودم این وسواس ِ من اگر"به چه دردم نخورده " خورده ام
دردم نشو دردم نوشت دردم نـ...
نورا لک
زمستان89
